Viš félagarnir vorum nś ekkert aš vonast eftir fleirum ķ veišihśsiš. Viš įttum tvęr stangir af žremur viš fallegt silungsvatn, žrišja stöngin var ķ höndum einhvers annars sem alveg eins gęti komiš nęsta morgunn. Žaš yrši fķnt žvķ žį fengjum viš hśsiš fyrir okkur. Viš geršum okkur klįra um kvöldiš og fórum til veiša įn žess aš žrišja stöngin mętti į svęšiš. En žegar viš snérum aftur um mišnęttiš logaši ljós ķ skįlanum og tveir nįungar sįtu meš śtvarpiš į fullu og annar aš reykja śti į palli. Žetta lofaši ekki góšu. Kannski ekki sķst vegna žess aš į boršinu var stór ginflaska. Yrši žetta bölvaš ónęši? Mašur vill helst ekki deila hśsi meš reykjandi fullum hįvašaseggjum.
Žetta voru kurteisir og rólyndir menn. Reyktu ekki innan dyra, slökktu strax į śtvarpinu og viš gengum ķ garš, hrósušu fallegu bleikjunum sem viš vorum meš ķ skjatta og bušu okkur gin og tónik, af žvķ aš žį langaši svo aš viš prófušum žetta gęšamerki. Drukku sjįlfir ķ hófi.
Žetta fór sem sagt vel og hófust nś vinalegar samręšur sem oft takast mešal blįókunnugra manna sem eiga ekkert sameiginlegt nema įstrķšuna aš veiša į flugu. Žetta voru sjentilmenn. Enginn fór snemma aš sofa af žvķ aš žaš var svo gaman aš kjafta, og svo komumst viš į trśnašarstigiš eins og tįningsstślkur sem segja frį įstaręvintżrum undir fjögur augu, nema viš sögšum frį flugum sem virka. Žeir sżndu frįbęrar flugur sem viš kķktum į, og ég įkvaš aš svipta leyndarhjśpnum af flugu sem mér hafši veriš trśaš fyrir ķ žetta vatn og hafši tekiš vęnstu fiskana um kvöldiš.
Ķ bķtiš nęsta morgunn bušu žeir okkur jógśrtmönnunum upp į beikonstafla sem žeir gįtu ekki torgaš, en viš vorum svo heppnir aš geta gefiš nż uppįhellt kaffi sem žeir įttu ekki. Ķ hįdeginu žegar viš komum ķ hśs sögšu žeir: ?Strįkar, žaš bķša hérna žrjįr steikur handa ykkur sem viš getum ekki klįraš?, žaš var grillaš gręnmeti meš, sósuna hitušu žeir ķ hvelli og snöpušu saman ekta frönskum kartöflum; viš vorum hinir įnęgšustu meš žetta žvķ viš vorum meš kaldan kjśkling ķ poka og kęfu ķ dós.
Svo héldum viš įfram aš segja sögur. Og spį ķ vertķšina. Og skiptast į uppskriftum. Mataruppskriftum og uppskriftum aš flugum. Og svo kom besta sagan.
Žeir fara į hverju įri ķ noršlenska į sem sögš er laxveišiį, en vitaš er aš geymir hrikalega fallega bleikju ķ ósnum. Hópurinn veišir bara į flugu og žeir lķta svo į aš ef einhver nenni aš reyna viš laxinn žį sé žaš frjįlst, en bleikjuna vilja žeir sękja.
Svo kom saga um žaš aš menn eigi aldrei aš gefast upp.
Žeir voru eitt įriš ķ žessari į. Enginn lax. Ekki um žaš aš ręša. Og lķtiš vatn, varla nokkurt, og svo var eitthvaš lķtiš af öllu öšru. Smįm saman seig loftvogin ķ hópnum nišur ķ alkyrru. Žetta gat ekki fariš vel. Sķšasta kvöldiš voru tappar teknir śr flöskum og ,,gefinn skķtur? ķ hófsemina žvķ enginn nennti aš vakna nęsta morgunn til aš taka sķšustu vaktina. Žeir drukku vel og rękilega aldrei žessu vant. Nema einn, žessi sem eldaši beikoniš um morguninn ķ veišihśsinu meš okkur, og steikti innanlęrisvöšva śr lambi handa okkur öllum. Hann fór śt og nišur ķ eina bleikjustašinn sem gat veriš meš lķfi.
Žaš var stafalogn. Sól skein ķ heiši. Vatniš var stillt og kyrrt. Nema. Skammt undan sandrifi kraumaši. Žaš kraumaši svo stórkostlega af bleikju aš hann lagši frį sér stöngina žegar śt į sandrifiš kom. Fór nešst į rifiš og gerši geil ķ sandinn, hrśgaši upp öllum tiltękum sprekum og jafnvel bein śr daušri įlft; efniš fór ķ aš bśa til žró. Žar ętlaši hann aš segja aflann. Žegar hann var loksins bśinn aš bśa til nógu stóra žró sem virtist duga fyrir torfuna sem var aš vaka fyrir framan hann hóf hann köstin. Hann notaši litla Heimasętu, hnżtta į silfrašan žrķkrók, mjög smįan. Žęr komu meš bošaföllum į eftir.
Žegar nęr dró hįdegi renndi einn félaganna nišur eftir til aš sękja hann til heimferšar. Stöšvaši bķlinn hinum meginn viš įna og kallaši yfir į sandrifiš. ,,Hvaš er žetta mašur, ętlar žś ekki aš koma žér śr žessu fiskleysi??
Fiskleysiš sįst ekki ķ žrónni sem kappinn hafši gert. Žar lįgu 38 stórbleikjur į bilinu žrjś til sex pund. Hann varš aš fara žrjįr feršir yfir įna meš skammt af fiskum ķ plastslöngum. Eftir žį sķšustu var hann gjörsamlega magnvana af hita og žreytu. Žaš getur fariš svona meš mann fiskleysiš.
Sagnamašur SJH
Birt ķ nóvember 2009
LEIT