Fyrir nokkrum misserum tóku aš berast fregnir af "tékknesku"ašferšinni ķ erlendum tķmaritum um fluguveišar. Meginlands-Evrópumenn eru miklir snillingar ķ fluguveišum. Tékkarnir og Pólverjarnir hafa sópaš til sķn veršlaunum og athygli į alžjóšlegum mótum žar sem keppt er.
Žrjįr ķ röš
Ķ fyrsta lagi eru nymfurnar žeirra sérstakar. Žęr eru sér kaptķuli, žvķ hęgt er aš nota žess ašferš žeirra meš öllum žeim nymfum og pśpum sem hugurinn girnist. Ašeins eitt skilyrši gildir: Žęr verša aš vera mjög vel žyngdar og fara rakleišis til botns. Tékkarnir veiša meš žrjįr į taumi. Og mašur žarf ekki aš kunna aš kasta!
Žessi ašferš mun henta mjög vel ķ sęmilega hröšu straumvatni (ekki stöšuvötnum), vatniš žarf ekki aš vera dżpra en ķ mjóalegg, en mį alveg taka manni ķ lęri eša mitti. Sem sagt: alveg kjörin vķša į Ķslandi. Žessi ašferš er sķšri ef ekki ónothęf ķ djśpum hęgum hyljum.
1) Nķu til tķu feta stöng er naušsynleg. (Ekki styttri, Tékkarnir nota rśm 10 fet.) Taumurinn er jafn langur stönginni,8-10 pund aš styrk efst. Į hann eru hnżttar žrjįr nymfur vel žyngdar. Žaš er alveg naušsynlegt aš lįta žęr sökkva hratt, ķ žvķ er galdurinn fólginn. "Kśpur" (pśpur meš kśluhaus) eru alveg kjörnar.
2) Biliš milli flugnanna er haft 50 sentimetrar. Žetta er oft lögbošin lengd milli flugna ķ fluguveišikeppni (aš minnsta kosti sumsstašar) og virkar greinilega vel. Aušvitaš er ekkert sem bannar mönnum aš breyta žessu bili. Žaš er góš višmišun til aš byrja meš. Tvęr efri flugnanna eru hnżttar viš tauminn meš hefšbundnu lagi (dropper). Stubburinn frį ašaltaumi ķ efri flugunar er um 10 cm.
3) Taumurinn grennist nišur ķ 6-4 pund, eftir žvķ hvaš menn treysta sér til fyrir fremstu flugu. Ég myndi ekki bjóša vęnum urriša neitt minna en 6 pund.
Nišurstaša: Taumurinn ķ heild er ca 9-10 fet. Frį fremstu flugu upp ķ žį nęstu eru 50 cm, og 50 cm ķ žį efstu. Sem sagt, žrjįr flugur į fremsta metranum.
4) Žar sem taumur og lķna mętast žarf aš vera eitthvaš sem augaš getur fylgt. Til dęmis tökuvari (strike indicator). Vegna žess aš nymfurnar eru mikiš žyngdar er ekki vķst aš venjulegur tökuvari fljóti. En aš mķnu mati nęgir hann vel eigi aš sķšur, hann gegnir hlutverki sķnu vel žótt hann sökkvi örlķtiš. Mįliš er einfaldlega žaš aš mašur žarf aš geta fylgt lķnunu enda eftir meš augum til aš sjį tępar tökur. Sumir lįta sér nęgja skęrlitt garn žar sem taumurinn er hżttur viš flugulķnuna.
Veišin.
5) Köstin eru stutt. Veišimašurinn velur sér góšan staš, viš steina sem gott vęri aš lįta flugur sökkva,eša streng sem fellur fallega fram. Hann dregur śt svo sem einn metra af lķnu fram af stönginni og er žaš allt og sumt. Nś eru śti žrjś fet af lķnu og 10 fet af taumi. Žessu vippar mašur upp fyrir sig ķ strauminn. Upp og ašeins śt į viš. Nymfurnar sökkva hratt nišur aš botni og koma į fleygiferš ķ įtt til manns. Ekki er įstęša til aš taka inn slaka, heldur horfa bara fast į tökuvarann eša annaš sem gefur til kynna hvernig lķnan hreyfist. Um leiš og vart veršur viš kipp, hik eša rįs śt śr straumi žarf aš bregša viš.
6) Nś kemur lķnan nišur meš straumi til móts viš veišimanninn. Hann lyftir stönginni til aš taka inn slaka įn žess aš draga nymfurnar upp frį botni.
7) Žegar nymfurnar žyrlast nišur fyrir hann lętur veišimašurinn stangaroddinn fylgja žeim eftir og lękkar stöngina aš vatninu til aš lįta hana vķsa nišur į viš į eftir lķnunni įn žess aš taka ķ.
8) Lķnan réttir svo śr sér og ef engin taka er į žvķ augnabliki mį undirbśa nęsta kast. Rétt er aš lyfta stangarendanum varlega upp til aš athuga hvort fiskur taki einmitt žį.
9) Lķnunni er ekki kastaš. Henni er ķ raun vippaš aftur upp fyrir veišimanninn. Ekki er raunverulega um kast aš ręša. Ekki er žörf į bak kasti. Stöngin er tekin snöggt upp og lķnan lögš upp fyrir veišimanninn meš einni hreyfingu. Nś eru flugurnar lagšar ašeins meira śt -žvert-en įšur. Og allt endurtekiš.
10) Žessu nęst kemur ef til vill žrišja kastiš, sem er enn žverara en hinni fyrri, en žį er kominn tķmi til aš fęra sig nišur meš bakkanum um 2-3 skref eša meira, og byrja aftur aš kasta nęstum beint upp fyrir sig.
Athugiš:
Aldrei nein bak köst. Bara vippa žessu rétt upp fyrir sig og passa aš lķna og taumur leggist, fylgjast sķšan vel meš, lyfta stangaroddinum žegar flugurnar koma og lękka hann aftur žegar žęr fara nišur fyrir veišimanninn. Sįra einfalt.
Gętiš aš žvķ aš kasta mismunandi žvert svo flugurnar berist nišur meš straumi eftir mismunandi brautum. Ekki veiša alltaf sama punktinn.
2. hluti.
Hvaš er svona gott viš žessa ašferš?
1) Veišimenn velja sér lķklegt vatn til aš byrja meš. Lesa, skoša straum og steina, og lįta flugurnar žar sem žeir halda aš sé fiskur. Nymfurnar eru žungar, žęr fara rakleišis nišur og berast frjįlslega meš straumi eins og ęti žar sem fiskurinn liggur. Hann žarf ekki aš elta fluguna. Biliš į milli flugnanna tryggir mismunandi dżpt ķ vatni, hįmarks kynningu meš lįgmarks fyrirhöfn. Tékkarnir lįta žvķ nęgja eitt rennsli į hvern punkt, eru fljótir aš kasta einu sinni til žrisvar žar sem žeir standa - mismunandi žvert - og fęra sig fljótt nešar til aš flugurnar finni "nżja" fiska. Annaš hvort tekur hann fljótt eša ekki.
2) Rek flugnanna į aš vera frjįlst. Veišimašurinn mį ekki "toga og tékka". (Oršaleikur! ) Hann į aš bregša viš um leiš og lķnan hagar sér afbrigšilega. Hann į aš vera sérstaklega vel į varšbergi žegar flugurnar eru komnar vel nišur fyrir hann og straumurinn lętur žęr "sveiflast" aš landi. Žetta er hin vel žekkta daušastund ķ öllum fluguveišum. Ef flugurnar eru komnar alveg nišur fyrir veišimanninn og liggja beint įn žess aš taka hafi fengist, borgar sig aš gefa smį kipp įšur en žęr eru rifnar upp ķ nęsta kast. Žessi erting kveikir oft ķ fiski sem hefur elt įn žess aš taka.
3) Samkvęmt tékkunum į žyngsta flugan į aš vera ķ mišjunni. Žetta er umdeilt. Bretarnir veiša oft meš žrjįr flugur į firnalöngum taumi ķ stöšuvötnum og segja aš fremsta flugan eigi alltaf aš vera stęrst og žyngst. Žeir sem veiša mikiš meš tvęr flugur į einum taumi hérlendis (dropper) hafa fyrir venju aš hnżta žyngstu og stęrstu fluguna fremst. Rétt er aš menn kanni žetta hver fyrir sig.
Žetta er įhugaverš ašferš žar sem vatniš bżšur uppį. Kosturinn er aš mķnu mati aš hśn hvetur mann til aš lesa vatn ķ stašinn fyrir aš žrusa bara śt og vona žaš besta. Žį er hśn spennandi (mašur er aš veiša viš tęrnar į sér!) og veršur aš lęšast varlega. Ekkert gerir til žótt vešur sé vont og blįsi, mašur er ekki aš kasta. Og yfirferšin er mikil: mašur kannar mikiš vatn į stuttum tķma. Og svo er žetta mjög įrangursrķk ašferš. Hśn hefur veriš notuš vķša eftir aš spuršist um og hvarvetna hlotiš mikiš lof sem ein veišnasta ašferš sem völ er į - žar sem ašstęšur bjóša.
Heilręši:
Gott er aš klemma lķnuna viš stöngina meš vķsifingri žeirrar handar sem heldur į. Žegar rek lķnunnar stöšvast ķ vatninu, eša tökuvarinn rįsar afbrigšilega, į aš bregša viš meš žvķ aš lyfta stönginni. Žar meš festist flugan ķ kjaftvikinu į fiskinum. Haldiš bara viš. Žessar tökur er ķ raun mjög lśmskar. Žaš kemur oft ekki ķ ljós fyrr en eftir smį stund hvort um er aš ręša stóran fisk. Žį er betra aš hafa ekki mjög stķfa bremsu į hjólinu ef hann įkvešur aš taka į sprettt!
LEIT