Sumrinu bjargaš! Marķulaxinn į land! Žessi saga segir okkur aš žaš žarf ekki stórafla til aš njóta lķfsins į bökkum įnna.
Gśstaf Gśstafsson.Veišisaga frį mišvikudeginum 18.07.2007.
Undirritašur, algerlega óvanur fluguveiši, datt inn į fluguhnżtinganįmskeiš hjį Sigurši Pįlssyni stórveišimanni og hnżtingameistara sķšasta vetur og kylliféll fyrir žessari miklu sköpun sem hnżtingar eru. Margar flugur voru hannašar og stķlfęršar og ašrar ?kóperašar?. Žaš var svo ķ vor sem įkvešiš var aš reyna gripina og Veišikortiš frį Ingimundi var tekiš upp og byrjaš aš berja vötn og lęki meš nżju veišisetti frį Vesturröst, 9 feta einhendu įsamt Lureflash hjóli meš lķnu nr. 7. Taka skal žó fram aš rósarrunninn ķ garšinum fékk aš kenna į lķnunni einhver vorkvöld.
Fyrst var byrjaš į aš prófa Lżsuvötn į Snęfellsnesi, žar sįst ekki sporšur enda snemma vors, en gott aš ęfa köstin og tęknina ķ góšum félagsskap. Eftir nokkur stopp ķ nįlęgum vötnum fór hópur gamalla félaga og ęskuvina į Arnarvatnsheišina noršan megin en einungins nokkrir silungar; litlar bleikjur og einn vęnn urriši, 4-5 pund sem félaginn fékk. Žaš sem helst var tķšindavert žar var aš ķ lęknum sem liggur milli Arnarvatns Stóra og litla vatnsins sem veišikofarnir standa viš, tók einn bolti hjį mér, en žvķ mišur gaf lykkjan sig sem heldur leišaranum og boltinn yfirgaf svęšiš meš Dżrbķt frį Sigga Pįls įsamt leišaranum og lykkjunni ķ kjaftinum. Sem betur fer įtti félagi minn auka lykkju sem var og sett į.
Ég var farinn aš örvęnta nokkuš, enda óvanur silunga- og laxveiši nema örfį bernskubrek meš afa og pabba og farinn aš halda aš fluguveiši vęri bara fyrir vešraša snillinga sem hefšu ekkert betra aš gera. Žvķ var žaš nokkuš óvęnt aš mér var bent į aš gaman vęri aš prófa staš efst ķ Soginu, Syšri-Brś. Žar gęti allt gerst, bęši lax og silungur. Veišileyfi žar eru ekki tilefni til neyslulįna og žvķ įkvešiš aš hringja ķ Halla hjį SVFR og panta dag.
Sonur minn hann Bubbi, 10 įra, mikill įhugamašur um alls kyns śtiveru og brask vildi ólmur fylgja meš, žrįtt fyrir fortölur mķnar um aš žarna vęri einungis veitt į eina stöng og žvķ lķtiš viš aš vera fyrir svoleišis patta. Hann reif upp tjaldiš sitt og żmislegt annaš og taldi mér trś um aš hann myndi alls ekki trufla neitt. Žvķ heldum viš aš staš kl. 5.40 um morguninn og vorum komnir į mišja Hellisheišina žegar žaš uppgötvašist aš flugustöngina vantaši. Žaš var žvķ snśiš viš og brunaš ķ bęinn aftur. Eitthvaš töfšumst viš af žessu og misstum žvķ af fyrsta klukkutķmanum, sem kannski er besti tķminn į žessum staš. Ég vildi nś ekki telja aš žarna vęru forlögin aš verki og kenndi žvķ konunni um klaufaskapinn aš minna mig ekki į svona naušsynlega hluti.
Žegar į stašinn var komiš blasti viš falleg sjón, veišistašurinn Syšri-Brś er mjög skemmtilegur stašur og ašgengilegur. Ég hafši spurst fyrir um hvernig best vęri aš bera sig aš veiši žarna og rįšlagt aš ganga nišur gamla veginn ķ įtt aš brśnni til aš styggja ekki fiskinn sem liggur śti fyrir Landaklöpp. Žaš var og gert og laumast meš bakkanum ofur varlega og notast viš tękni śr fuglaveišinni. Įin var barin meš hléum til mišdagshvķldar en ekki nart eša kippur. Ef frį er tališ ein óvęnt dżfa undirritašs ķ įnna į bólakaf var morguninn tķšindalaus. Af žvķ tilefni er veriš aš skoša žessa vašstafi žvķ farsķminn žoldi ekki bašiš.
Žį var brunaš ķ Žrastarlund og kjamsaš į pulsu og kók og vöšlurnar hengdar til žerris.
Sķšan var byrjaš aftur į slaginu fjögur. Įin lamin og hvķld til skiptis aš skipan vitrarri manna. Prófaš aš kasta meš bakkanum og sķšan vašiš śt į klöppina til móts viš steininn ķ fjörunni og lķnunni leyft aš reka nišur aš flśšunum. Undirbśningur fyrir veišina hafši veriš ķtarlegur, bęši lesiš um helstu flugur sem notašar hafa veriš žarna og eins leitaš rįša hjį kunnugum. Žvķ var żmislegt til ķ fluguboxinu, nokkrar Francis og żmsar tungsten tśpur frį Gallerķ flugur įsamt Black Gnat. Žegar lķša tók į tķunda tķmann, eša nįkvęmlega klukkan 21.15, žį fór ég aš örvęnta, bara ein bleikja komin į land, en einn urriši slapp viš hólmann nešar ķ įnni fyrr um daginn. Žvķ var įkvešiš aš opna fluguboxiš sem hafši aš geyma eigin hönnun. Ég valdi flugu sem ég hafši hnżtt meš geitung sem fyrirmynd, žvķ geitungar höfšu veriš įberandi į įrbakkanum; gullituš tungsten keila, svartur vinyll og grönn bronslituš Pheasant fjöšur, vafin meš vinylnum og vęngir klipptir til śr ónefndri fjöšur, į Kamazan nr. 14.
Ég hugsaši meš mér aš ég gęti kannski krękt ķ urriša į žessum tķma og vęri žaš skįrra en ekkert, žvķ aš koma aftur heim fisklaus yrši tilefni til strķšni frį frśnni og allar fiskbśšir lokašar į žessum tķma.
Ķ öšru kasti stökk vęnn lax fyrir nešan mig, svona 5 metra fyrir ofan flśširnar og viti menn, hjóliš vęldi og lķnan rauk śt. Ég trśši žvķ varla aš hann hafi tekiš žessa flugu og vissi strax aš öngullinn var of lķtill fyrir žennan fisk. Ég leit upp aš bakkanum og sį aš strįkurinn var farinn į vapp meš hįfinn, nś voru góš rįš dżr, ég var meš fyrsta laxinn į öngul nr. 14 ķ miklum straumi, engan hįf og žar af mjög svo takmarkaša reynslu til aš leita ķ viš žessar ašstęšur.
Ég įkvaš žvķ aš reyna žaš sem ég hafši lesiš um į netinu, aš reyna aš žreyta fiskinn rólega. Ég leyfši honum aš taka lķnu žegar hann vildi en reyndi aš passa aš hann fęri ekki śt ķ mišja į žar sem straumurinn var sem mestur, en žvķ mišur missti ég hann žangaš eftir svona 2 mķnśtna barįttu. Klöppin sem ég stóš į var mjög góš og frekar slétt. Eftir nokkrar mķnśtur nįši ég loks aš draga hann inn ķ hylinn austan megin viš nesiš og žar rauk hann upp og nišur įnna, żmist ķ įtt aš flśšunum eša ķ įtt aš straumnum viš landfyllinguna. Eftir um 15 mķnśtna streš kom strįkurinn loksins, en hann hafši veriš aš bardśsa ķ kofanum og ekki heyrt mig kalla. Žegar hann sį hvaš var ķ gangi rauk hann uppeftir aftur og kom svo hlaupandi meš hįfinn. Nś var laxinn byrjašur aš žreytast og farinn aš snśa kvišnum upp og dżfa sér svo nišur aftur, en alltaf aš reyna aš kippa ķ lķnuna. Ég hélt allan tķmann góšri lykkju meš vinstri hendi og gaf eftir žegar hann togaši sem mest, en setti aldrei slaka į lķnuna. Allan tķmann hafši ég mestar įhyggjur aš žvķ aš öngullinn myndi bogna og fiskurinn sleppa, en var įkvešinn ķ aš žreyta hann alveg og taka enga sénsa, žvķ žetta var jś ķ fyrsta skipti sem ég fékk fisk į, stęrri en 1,5 pund aš undanskyldum lykkjužjófnum ķ Arnarvatni og aldrei sett ķ lax įšur.
Spennan var grķšarleg og ég var meš fišring ķ maganum allan tķmann sem įtökin stóšur yfir. Nś var strįkurinn kominn śr buxunum og śt į klöppina meš hįfinn, hoppandi af spenningi. En žegar laxinn sį hvķtar spķrurnar žį fékk hann aukinn kraft og rauk śt aftur, ég nįši aš halda ķ viš hann og ašrar 5 mķnśtur fóru ķ aš nį honum aš ströndinni svo hęgt vęri aš koma hįfnum undir hann.
Žegar strįkurinn loksins kom hįfnum undir og lyfti fiskinum upp fór um mig sigurhrollur. Fyrsti laxinn og žaš alveg įgętur fiskur, rśmir 70 cm. Ég beit veišiuggan af og gaf pattanum ?high five? og ķ sama mund bendir guttinn ķ įtt aš flśšunum, žvķ žar stökk annar. Viš litum hvor į annan og sķšan į klukkuna, hana vantaši 2 mķnśtur ķ tķu.
Aušvitaš hefši veriš gaman aš prófa aftur, en flugan var kengbogin og tętt eftir skoltana į laxinum og tķminn śtrunninn. Žvķ var įkvešiš aš halda upp ķ kofa til myndatöku og ašgeršar. Viš gengum stoltir upp į bakkan og deginum var bjargaš, ķ raun öllu sumrinu. Ég hafši nįš marķulaxinum mķnum ķ fyrsta veišitśrnum į laxaslóšum į mķna eigin flugu.