Gušmundur Haukur Jónsson fór fyrir hópi Įrmanna sem fóru til veiša ķ vötnin sunnan Tungnįr fyrir skemmstu. Žeir lentu ķ alls kyns vešri en geršu žó įgęta veiši. Flesta fiska fengu žeir ķ Frostastašavatni. Voru žeir yfirleitt um 1,5 pund og žaš virtist vera nóg af žeim.
Bleikjurnar śr Frostastašavatni voru vel haldnar en Įrmennirnir fundu ekki breddurnar sem žeir voru žó į höttunum į eftir. Gušmundur Haukur taldi sig hafa sett ķ eina slķka undir lokin og hśn fór bara sķna leiš, hann réš ekki neitt viš neitt og sį aldrei fiskinn.
Annan daginn fóru žeir ķ Löšmundarvatn en lentu žį ķ leišinda roki, komu sér fyrir undir hlķš einni til aš leita skjóls en af og til komu miklar vindkvišur yfir vatniš. Félagarnir nįšu aš kroppa upp fisk og fisk, bęši voru žaš bleikjur og urrišar. Einn fiskur kom śr Dómadalsvatni, var žaš urriši og hįlfgeršur slįpur.
?Žetta var įkaflega skemmtileg ferš,? sagši Gušmundur Haukur ķ samtali viš Flugur.is ķ kvöld. ?Viš eyddum miklum tķma ķ aš elda góšan mat og spjalla heima ķ hśsi en viš höfšum tryggt okkur hśs viš Landmannahelli. Menn žurftu aš vera dįlķtiš hugašir žegar kom aš flugnavali, til aš nį einhverjum įrangri. Ķ fyrra veiddi Jóhanna, konan mķn, mest į Wolly Worm, vęna og góša fiska. Nśna gįfu brśnleitir og raušleitir plastormar og lķtill appelsķnugulur Nobbler var lķka ansi skęšur.?
LEIT